Nazwa łacińska

Mandragora autumnalis Bertol.

Rodzina

Solanaceae psiankowate

Synonim

Mandragora microcarpa Bertol., Mandragora foemina Thell.

Nazwa zwyczajowa

mandragora jesienna, Love Apple, Mandrake (ang.), Mandragora autunnale (wł.), berengenilla, mandrake female (hisz.), mandragora femenino (katal.), mandràgora-de-Outono (port.)

Opis

bylina (H), tworzy przyziemną różyczkę liści o śred. do 80 cm, liście krótkoogonkowe, odwrotnie jajowate, z wyraźną nerwacją, pomarszczone, brzegiem karbowane, kwiaty dzwonkowate, pojedynczo na szypułkach do 5 cm dł., korona brudnofioletowa lub zielonkawa, do 3(5) cm dł., XII-III, owocem okrągła, żółta lub pomarańczowa jagoda

Siedlisko

zarośla (garig, frygana), łąki, pastwiska, ugory

Uwagi

stara roślina magiczna i lecznicza; wyróżniane są 2 gatunki mandragory – M. autumnalis, kwitnąca zimą i wczesną wiosną, i M. officinarum – kwitnąca późną wiosną i latem, są również różnice w wielkości nasion i kształcie kwiatów; wg innych źródeł jest to jeden gatunek zróżnicowany siedliskowo, nie stwierdzono różnic genetycznych tylko ekologiczne

Rozmieszczenie

Alg, Bal, Cyp, Gre, His, Ita, Izr, Jor, Kre, Mar, Por, Sar, Syc, Syr, Tun, Tur, WEg

Typ zasięgu

śródziemnomorski