bylina (H), do 1,5 m wys., łodyga wzniesiona, rozgałęziona, liście przyziemne ogonkowe, do 50 cm dł. i 30 cm szer., w zarysie eliptyczne, głęboko pierzasto wcinane, odcinki odlegle ząbkowane, bez kolców, z wierzchu zielone, od spodu biało owłosione, liście łodygowe mniejsze, koszyczki kwiatowe pojedynczo na szczycie odgałęzień, kuliste, do 15(25) cm śred., listki okrywy koszyczka szeroko trójkątne, u nasady mięsiste, zaostrzone, często czerwono podbarwione, kwiaty rurkowe, fioletowe, VII-VIII, owocem niełupka z puchem
tereny rolnicze i ruderalne, roślina uprawiana, przejściowo dziczejąca
uprawiana od dawna forma karczocha hiszpańskiego, tradycyjnie podawana z nazwą linneuszowską, obecnie nie uważana za osobny gatunek; jadalną częścią jest dno koszyczka oraz mięsiste łuski okrywy; również cenna roślina lecznicza, regulująca poziom cholesterolu