bylina (H), do 50(80) cm wys, łodyga wzniesiona, sztywna, bruzdowana, liście w zarysie trójkątne, dolne do 30 cm dł., górne krótsze, 3-4-krotnie pierzastodzielne, odcinki wąskolancetowate do jajowatych, zaostrzone, sinozielone, baldach z 10-30 baldaszkami, pokrywy i pokrywki wąskolancetowate, kwiaty białe, V-VI, owocem rozłupnia
górskie murawy, piargi, skały, na wapieniu (Apeniny)
nazwa podgatunku od miejscowości Stabiae, zasypanej w wyniku wybuchu Wezuwiusza w r. 79