Nazwa łacińska

Inula salicina L.

Rodzina

Asteraceae astrowate

Synonim

Jacobaea salicina (L.) Merino

Nazwa zwyczajowa

oman wierzbolistny, Willow Leaved Inula, Willowleaf Yellowhead (ang.), Enula a foglia di salice (wł.), Inule saulière (fr.)

Opis

bylina (H), do 80 cm wys., łodygi wzniesione, gęsto ulistnione, liście jajowate lub szerokolancetowate, siedzące, sztywne, nerwacja siatkowata, koszyczki kwiatowe pojedynczo lub po kilka na szczycie łodyg, do 3 cm śred., kwiaty rurkowe i języczkowe żółte, VI-IX, owocem niełupka

Siedlisko

ciepłe zbocza, murawy, zarośla, widne lasy

Uwagi

Rozmieszczenie

Alb, BiH, Cho, Czg, Fra, Gre, His, Ita, Kor, Leb, Mac, Por, Sar, Ser, Slo, Tur; również Bułgaria, Rumunia, Mołdawia, Ukraina, Węgry, Słowacja, Czechy, Polska, Austria, Szwajcaria, Niemcy, Belgia, Holandia, Irlandia, Dania. Norwegia, Szwecja, Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, Białoruś, Rosja

Typ zasięgu

euroazjatycki