bylina (H), do 60(100) cm wys., cała krótko, srebrzyście owłosiona oraz pokryta gruczołami wydzielającymi olejek aromatyczny, łodyga wzniesiona, prosta, liście dolne w przyziemnej różyczce, ogonkowe, głęboko, pierzasto wcinane, odcinki głęboko, odlegle karbowane, liście górne 2-3-krotnie pierzastosieczne, odcinki równowąskie, koszyczki pojedynczo (rzadziej po kilka) na szczycie łodygi, do 3 cm śred., kwiaty języczkowe białe, rurkowe żółte, V-VIII, owocem niełupka
miejsca kamieniste, skały, głównie w wzdłuż wybrzeży morskich
niegdyś źródło pyretryny, środka owadobójczego, obecnie produkowanego syntetycznie; szeroko uprawiany, obecnie zdziczały w wielu krajach, największe uprawy posiadała Kenia