krótkotrwała bylina (H), do 100(140) cm wys., łodyga wzniesiona, rozgałęziona, dołem lekko owłosiona, górą sinoniebieska, liście dolne jajowate, karbowane, łodygowe strzałkowate, obejmujące łodygę, całobrzegie, kwiaty w szczytowych, gęstych kwiatostanach, żółte, V-VI, owocem zwisająca, wąskojajowata łuszczynka, po dojrzeniu czarnofioletowa
przydroża, ugory, miejsca ruderalne
stara roślina barwierska dająca barwnik fioletowoniebieski (indygo), oprócz tego miododajna, lecznicza i ozdobna; dawniej często uprawiana i dziczejąca - z tego względu szeroko rozprzestrzeniona