bylina (H), do 90 cm wys., łodyga wzniesiona, rozgałęziona, słabo owłosiona, liście trójlistkowe, listki eliptyczne do wydłużonych odwrotnie jajowatych, na szczycie nierówno ząbkowane, kwiaty w główkowatych kwiatostanach wyrastających z kątów liści, od jasnofioletowych do ciemnopurpurowych, do 1,5 cm dł., IV-VII, owocem skręcony strąk
pola uprawne, łąki, przydroża – uprawiana i dziczejąca
atunek pochodzący prawdopodobnie z Bliskiego Wschodu lub Persji, uprawiany od czasów antycznych i w wielu krajach całkowicie zadomowiony, uznawany za rodzimy; o obcym pochodzeniu w Europie świadczy m.in. identyczna nazwa w wielu językach – alfalfa (z arabskiego)