zimozielone drzewo (F), do 12(20) m wys., pień przeważnie krzywy i nierówny, niekiedy powstający w wyniku zrostu kilku pni, kora za młodu gładka, później łuszcząca się, korona mocno rozgałęziona i szeroko rozpostarta, gałązki zwisające, liście lancetowate, na krótkich ogonkach, z wierzchu ciemnozielone, od spodu srebrzyste, owłosione, kwiaty w krótkich kwiatostanach wyrastających z kątów liści, korona czterołatkowa, biaława, III-V, owocem pestkowiec, dojrzały czarny, do 3,5 cm dł.
zbocza, miejsca kamieniste, zarośla, sady, plantacje
stara roślina uprawna; wskutek długotrwałej uprawy naturalny zasięg zaburzony, a miejsce pochodzenia dyskutowane; w obrębie podgatunku typowego wyróżnia się niekiedy odmianę uprawną (var. sativa), bezkolcową, i odmianę dziką (var. sylvestris), opatrzoną kolcami na młodych gałązkach